Od 19 września 2020 roku konieczne jest otrzymanie potwierdzenia od rzeczoznawcy, że nowo projektowana instalacja fotowoltaiczna spełnia wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej, jeśli łączna moc modułów przekracza 6,5 kWp.
Projekt takiej instalacji będzie wymagał obowiązkowego uzgodnienia zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej, zgodnie z Art. 29 ust. 4 pkt. 3 lit. c. (Dz. U. 2020 poz. 1333). Opisy procedur są ogólnodostępne np. tutaj
Obowiązek dotyczy każdej inwestycji dla której moc generatora przekracza 6,5 kW – grunt, dom, firma czy nawet ROZBUDOWA INSTALACJI POWYŻEJ 6,5 kW.
Do uzgodnienia zobowiązany jest inwestor lub prawny administrator obiektu budowlanego. Można oczywiście scedować taki obowiązek na firmę instalatorską czy profesjonalną firmę zajmującą się uzgodnieniami, wiążę się to zazwyczaj z dodatkowym kosztem oraz przekazaniem odpowiedniego pełnomocnictwa.
Obowiązek montażu dodatkowych rozłączników to wymysł jak i sensowne rozwiązanie jednocześnie. Pod kątem bezpieczeństwa, mamy jak najbardziej podstawy, żeby zastosować dodatkowe urządzenia zabezpieczające. Dlaczego dopiero powyżej 6,5 kW? To jest właśnie absurd ustawy. Instalacja 6,5 kW , poza napięciami ( i to nie zawsze) – niewiele różni się od instalacji 2 czy 3 kW. Zgodnie z prawem budowlanym, możemy podzielić instalacje na dwie grupy: te które wymagają dodatkowych rozłączników oraz te, w których taka potrzeba nie zachodzi.
Podział znajdziecie na naszej stronie Uzgodnienia PPOŻ.
Przejdźmy do konkretów – dlaczego budynek jednorodzinny ( zabudowanie pobliskie) nie wymaga rozłącznika?
Budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
Definicja budynku jednorodzinnego
Wobec powyższego – nasz budynek jednorodzinny jest jedną strefą pożarową. Skoro tak – obowiązek montażu rozłączników następuje dopiero w momencie, kiedy kubatura naszego domu przekracza 1000m^3.
Podobnie sytuacja się ma do wszystkich obiektów nisko kubaturowych ( chyba, że obiekt służy np. do przechowywania materiałów wybuchowych – strefa zagrożenia wybuchem), instalacji na zewnątrz oraz całej stronie DC na zewnątrz.
Podstawowym błędem popełnianym przez firmy oraz instalatorów, jest niezrozumienie definicji PWP – Przeciwpożarowego Wyłącznika Prądu.
Funkcja, jaką pełni przeciwpożarowy wyłącznik prądu (PWP) w obiektach budowlanych, została określona w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r., poz. 1065 z późniejszymi zmianami).
Efektem zadziałania PWP jest odciąć dopływ energii elektrycznej do wszystkich odbiorników z wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru.
Otóż instalatorzy i firmy monterskie, regularnie montują różnego rodzaju rozwiązania typu rozłączniki izolacyjne DC, ROP czy nawet automaty – mylnie nazywając je przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu.
Na rynku istnieje wiele teorii, dotyczących uzgodnień. Zgodnie z prawem, projekt powinien zawierać i poruszyć następujące kwestie:
Projekt instalacji może być wykonany przez każdą osobę z odpowiednią wiedzą i doświadczeniem, posiadającą:
Projekt uzgodnienia jak sama nazwa wskazuje akceptuje i potwierdza Rzeczoznawca do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Zaakceptowany projekt stanowi podstawę solidną podstawę prawną.
